Dzieciństwo, edukacja i droga do kapłaństwa

Zastanawiasz się, jak kształtowała się droga do kapłaństwa jednego z najbardziej niezwykłych Polaków XX wieku? Ojciec Czesław Andrzej Klimuszko, znany zielarz, wizjoner i franciszkanin, już od najmłodszych lat wyróżniał się niezwykłą wrażliwością i intuicją. Urodzony w ubogiej rodzinie na Kresach, od dziecka wykazywał nieprzeciętne zdolności obserwacyjne i głęboką empatię, która skłoniła go do niesienia pomocy innym. W jego życiu nie brakowało zdarzeń, które ukształtowały jego duchową ścieżkę – od wrodzonej znajomości ziół, po spotkania, które poprowadziły go w stronę zakonu. Przygotuj się na fascynującą podróż w głąb wczesnych lat życia Ojca Klimuszki, które doprowadziły go do upragnionych święceń kapłańskich i otworzyły drzwi do jego niezwykłego dziedzictwa.

NOWOŚĆ – posłuchaj rozmowy ekspertów

Nie masz czasu na czytanie artykułu? Posłuchaj 5-minutowego podsumowania w postaci rozmowy dwóch osób zafascynowanych życiem i dorobkiem Ojca Klimuszki. Poznaj niesamowite fakty z życia tego wyjątkowego człowieka razem z Darią i Tomaszem.

Narodziny i wczesne dzieciństwo w Nierośnie (1905-ok. 1916)

Czesław Andrzej Klimuszko urodził się 23 sierpnia 1905 roku w ubogiej, krytej strzechą chacie we wsi Nierośno, leżącej w parafii Różanystok. Jego rodzice, Wincenty i Zofia, utrzymywali się z pracy na roli, wpajając mu od najmłodszych lat szacunek do ziemi i prostego życia. Chrzest przyjął w pobliskiej Dąbrowie, w kościele, którego budową kierował franciszkanin, proboszcz Melchior Fordon – postać, która jeszcze odegra znaczącą rolę w jego życiu.

Od najmłodszych lat Czesław wyróżniał się wrażliwością, bystrym zmysłem obserwacyjnym i niezwykłą intuicją, choć był dzieckiem słabym fizycznie. W wieku sześciu lat doświadczył trzech przełomowych wydarzeń, które ukształtowały jego osobowość i wzbudziły w nim głębokie pragnienie niesienia pomocy innym. Były to: pouczenie ojca o miłości do wszelkiego stworzenia po zabiciu żaby, znalezienie gniazda z martwymi pisklętami oraz bolesna scena, w której jego matka uderzyła dziecko o kawałek chleba. Te momenty zaszczepiły w nim głęboką empatię i chęć niesienia pomocy ludziom.

Co niezwykłe, już jako jedenastolatek odkrył w sobie wrodzoną znajomość leczniczych właściwości roślin. Z bezbłędną intuicją potrafił określić ich działanie, wykorzystując na przykład jaskółcze ziele do leczenia brodawek. Przyroda od zawsze była mu bliska – wyczuwał tętno życia roślin i emitowane przez nie energie.

Edukacja w Różanymstoku i Grodnie (ok. 1916-1925)

Swoją edukację rozpoczął w szkole powszechnej w Różanymstoku, prowadzonej przez księży salezjanów. To tam po raz pierwszy usłyszał o świętym Franciszku z Asyżu, który stał się dla niego wzorem do naśladowania. Następnie podjął naukę w gimnazjum Polskiej Macierzy Szkolnej w Grodnie. Niestety, po zaledwie roku musiał opuścić szkołę z powodu braku środków na stancję.

To właśnie w Grodnie ponownie spotkał ojca Melchiora Fordona, franciszkanina. Postawa ojca Fordona i jego bohaterski czyn, ratujący strażaków przed rozstrzelaniem, wywarły na młodym Czesławie tak ogromne wrażenie, że zainspirowało go to do podjęcia decyzji o kapłaństwie. W Grodnie spotkał również człowieka, który opowiedział mu o jego biomagnetycznych siłach, wskazując na jego niezwykłe, rodzące się zdolności.

Studia przed nowicjatem we Lwowie (1925)

W 1925 roku Czesław Klimuszko podjął odważną decyzję. Pieszo, w dwutygodniowej podróży, przemierzył 500 kilometrów, aby dotrzeć do Lwowa. Jego celem było kontynuowanie nauki w gimnazjum przy klasztorze Braci Mniejszych Konwentualnych i przyjęcie habitu. Z sukcesem zdał egzaminy gimnazjalne i maturę przed komisją X Gimnazjum im. H. Sienkiewicza. Mimo sporych trudności z matematyką, już na maturze ujawniły się jego zdolności paranormalne, kiedy to mentalnie „zmusił” egzaminatora do wpisania pozytywnej oceny.

W tym czasie miało miejsce również inne, niezwykłe wydarzenie – 2 lutego 1927 roku we śnie przewidział śmierć swojej koleżanki z dzieciństwa, Zuzi. Proroctwo to, mimo że Zuzia przebywała 600 km od Lwowa, spełniło się. W późniejszych latach ojciec Klimuszko ufundował jej pomnik w rodzinnej wsi. Po maturze rozpoczął studia filozoficzne we Lwowie.

Nowicjat w Kalwarii Pacławskiej (1925-1926)

8 września 1925 roku Czesław Klimuszko rozpoczął roczny nowicjat w Kalwarii Pacławskiej, malowniczo położonej koło Przemyśla. To miejsce, o sprzyjającym dla psychiki promieniowaniu, było idealne do głębokiej refleksji i duchowego rozwoju. Pod opieką o. Kornela Czupryka, Czesław otrzymał zakonne imię Andrzej.

Po intensywnym roku formacji, 11 września 1926 roku, złożył pierwsze śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, a następnie śluby wieczyste. Był to kluczowy moment w jego duchowej podróży, symbolizujący pełne oddanie się życiu zakonnemu.

Studia teologiczne i święcenia kapłańskie w Krakowie (1930-1934)

W latach 1930-1934 ojciec Klimuszko kontynuował swoją formację, studiując teologię w zakonnym wyższym seminarium w Krakowie, pod przewodnictwem o. prof. Samuela Rosenbajgera. Były to lata intensywnej nauki i pogłębiania wiedzy teologicznej, które przygotowywały go do posługi kapłańskiej.

Wreszcie, 6 maja 1934 roku w Krakowie, z rąk biskupa Stanisława Rosponda, otrzymał święcenia kapłańskie. Był to dla niego moment długo wyczekiwany, zwieńczenie drogi pełnej poświęceń i duchowych poszukiwań. Osiągnięcie pierwszego stopnia w naśladowaniu św. Franciszka stało się rzeczywistością.

Droga Ojca Klimuszki do kapłaństwa była świadectwem jego determinacji, głębokiej wiary i niezwykłych zdolności, które towarzyszyły mu od najmłodszych lat. W kolejnych częściach artykułu będziemy śledzić dalsze losy tej fascynującej postaci, poznając jego posługę kapłańską i rozwijające się umiejętności.

Przeczytaj Część II